Ahmet Aygen

Kaç Nefes Kaldı, Ömürden Geriye?!... Ahmet Aygen İşte geldik gidiyoruz, şu güzelim dünyadan… Kalanlara da, göçenlere de selâm olsun. Gönül niyazımız budur. Bir gün bir durakta bitecek yolculuk. O yolculuk ki, bir şey getirmeden gelip, bir şey götürmeden gitmek gibi yanı başımızda.  Sadece ve sadece yaşadıklarımız güzelse, yaşayacaklarımız ondan da güzel olacak temenni ve duasıyla gidiyoruz toprağın bağrına doğru. Toprağın gecesine girmeden güne ve güneşe merhaba diyemiyor bir tohum. İnsanda toprağın gecesine girmeden ve ölmeden, mahşerin sabahına, cennetin baharına doğamaz asla. Batıyor, bitiyor diye bu hayat, boşuna dertlenme. Güzel dünyanın her şeyi, tadına doyamadığımız onca nimet burada kaldı diye yerinme. Asıllarının yanına, men balarını görmeye gidiyoruz. Bu dünya çöllerinde unutmaz bizi Yaratan, şükür o Yaşatana. Tükenmez nimetlerin ve hazinelerin sahibi olana… Her senenin son ayında ve son günlerinde geriye dönüp baktığımda, savrulur ruhum, dört bir yan

Sevdiğinizi Allah İçin Sevin!.. Ahmet Aygen (1  Ekim 2013-Ankara) Tasavvufi kavramlardan biri de 'el-hubbu fillah/Allah için sevmek', 've'l-buğzu fillah/Allah için buğzetmek'tir. Bu Nebevî ölçü, müslümanların birbirlerine karşı tutum ve davranışlarında takva ölçüsüdür. Saf ve berrak bir sevgidir. Basit menfaatleri, büyük hırs ve hasetleri, ayrılık ve kinleri ortadan kaldıran kalplere şifa olan sevgidir. Yaratılış itibariyle et ve kemikten teşekkül eden, fakat AKIL ve İDRAKİ sayesinde bütün mahlukattan üstün bulunan insanoğlu, kendisini Hakka teslim ettiği ve "O"na gönül  verdiği sürece bu üstünlük vasfını taşıyabilir. Allah'a kulluk eden, "O"nun sevgisini içlerinde yaşatanlar mutlu ve bahtiyar olurlar.  Maddeten yükselirler, AHLÂKEN melekleşirler, "O"nun yarattıklarını da SEVERLER.!  Sevdiğini ALLAH(c.c)için SEVMEK sevmediğini de Allah için sevmemek, kendisi için istediğini de BAŞKALARI için de istemek, kendisi için "HOŞ"

İnsanoğlu Ebediyete Aşıktır!... Ahmet Aygen Oysa ki!. ‘Ya Bâki, Entel Bâki’ Büyük bir bey'in ömrüne ecel askerleri hücum etmiştir. Çok geçmemiş, parlak yanağındaki güzellik gitmiş, gün bitimi sararan güneşe dönmüş... Şehrin önde gelenleri, ecele çare olmadığını bildiklerinden, "eyvah beyimiz elden gidiyor" diye yakınıp ağlamaya başlamışlar.  Oysa her taht, saltanat bir gün bitecektir; bitmeyecek tek saltanat Allah’a aittir.  Artık son nefesinin iyice yaklaştığını anlayan bey titreyen sesiyle; "Bu şehirde benim kadar büyük birisi daha yoktu. Gör ki sonum geldi, anladım ki her şey boşmuş. Dünyanın her türlü nimetini toplayıp yığdım ve fakat meyvesinden yiyemedim. Şimdi hepsini ardımda bırakıp düşkünler gibi çıplak gideceğim" diye yakınmış. Aklı başında olan kimse; dünyayı kendisine toplar, hem yer, hem bağışlar. Hayırlı şeyler yap ki, öldükten sonra peşini bırakmasın. Çünkü kazandıkların senin değildir. Ölüm döşeğindeki insan geride bıraktı